гурда

  • 31дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 32парда — I [پرده] 1. матое, ки барои пӯшонидани дару тиреза меовезанд; пардаи тиреза; матои сербаре, ки пеши саҳнаи театр кашида мешавад: пардаи саҳна 2. чодаре, ки занону духтарон барои аз мардони бегона пинҳон кардани рӯи худ ба сар мегирифтанд, рӯйпӯш …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 33пурҷасорат — [پرجسارت] ҷасур, нотарс, пуршуҷоат, бод илу гурда …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 34ҳолиб — [حالب] а 1. дӯшанда, ширдӯш 2. роҳе, ки шоша ба воситаи он аз гурда ба шошакдон меояд; роҳи бавл …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 35ҳусот — [حصاة] а. тиб. санги гурда ё шошадон, сангреза, ки дар масона аст …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 36ҷасорат — [جسارت] а 1. ҷасурӣ, далерӣ, шуҷоат 2. нотарсии густохона, густохӣ, бебокӣ; ҷасорат кардан ҷуръат нишон додан, дилу гурда кардан …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 37гураге — гураге, в XIV—XIX вв. название группы народов и раннеполитических образований на территории между Центральной и Юго Западной Эфиопией. Впервые название Г. упоминает хроника эфиопского негуса Амдэ Цыйона I (1314—1344), в староамхарских… …

    Энциклопедический справочник «Африка»

  • 38гураге — (самоназвание), группа народов в Эфиопии (центральные и южные районы): гогот, гумер, гьета, звай, маскан, мухер, сельти, соддо, ульбарач, услане, чаха, эжа, энар, эндегень, эннамор и др. Численность 2,6 млн. человек. Языки семитской группы… …

    Энциклопедия «Народы и религии мира»